Abstrakty - IV edycja
Prezentujemy listę referentów i tytułów wystąpień wraz ze streszczeniami i wstępną bibliografią. Zapraszamy do lektury!
Przypominamy, że język, w którym podany jest tytuł, jest równoznaczny z językiem całego wystąpienia.
Małgorzata Karczewska (Poznań)
Ha nuotato per un’ora i Er hat eine Stunde geschwommen: problem wyboru czasownika posiłkowego w czasie przeszłym złożonym w języku włoskim i w języku niemieckim - analiza porównawcza
Wystąpienie poświęcone jest problemowi wyboru czasownika posiłkowego w czasie przeszłym złożonym w j. włoskim (passato prossimo) i j. niemieckim (Perfekt). Pomimo faktu, że język włoski jest językiem romańskim, a język niemiecki językiem germańskim, można zauważyć istotne podobieństwa między nimi w zakresie tworzenia form czasu przeszłego złożonego. Składają się one z odmienionego w czasie teraźniejszym czasownika posiłkowego (odpowiednio avere lub essere i haben lub sein) oraz imiesłowu czasu przeszłego (participio passato i Partizip II). Większość czasowników tworzy formy czasy przeszłego złożonego z czasownikiem avere i haben. Badanie będzie więc poświecone przede wszystkim użyciu drugiego z czasowników posiłkowych, essere i sein, oraz przypadkom, gdy czasownik może odmieniać się z oboma czasownikami posiłkowymi. Zarówno w języku włoskim, jak i w języku niemieckim z czasownikiem essere i sein odmieniają się czasowniki wyrażające ruch (choć konieczne będzie sprawdzenie, czy ta kategoria zawiera te same czasowniki w obu językach), czasowniki oznaczające zmianę stanu, pozostawanie w jakimś miejscu, a także sam czasownik essere/sein. Ponadto, w języku włoskim z essere odmieniają się czasowniki zwrotne (w przeciwieństwie do j. niemieckiego, w którym odmieniają się one z czasownikiem haben), z kolei niektóre czasowniki, głównie wyrażające ruch i zjawiska atmosferyczne, a także czasowniki modalne mogą odmieniać się z oboma czasownikami posiłkowymi (w j. niemieckim odmieniają się one tylko z czasownikiem haben). Wszystkie omawiane zasady doboru czasowników posiłkowych zilustrowane będą przykładowymi zdaniami.
Przeprowadzona analiza pozwoli określić stopień podobieństwa między oboma językami w kwestii doboru czasownika posiłkowego w czasie przeszłym złożonym.
1. Dardano M., Trifone P., 1985. La lingua italiana: morfologia, sintassi, fonologia, formazione delle parole, lessico, nozioni di linguistica e sociolinguistica. Bologna: Zanichelli.
2. Engel U., 1991, Deutsche Grammatik. Heildelberg: Groos.
3. Hall K., Scheiner B., 1995. Übungsgrammatik. Deutsch als Fremdsprache für Fortgeschrittene. Ismaning: Verlag für Deutsch.
4. Helbig G., Buscha J., 2005. Deutsche Grammatik: ein Handbuch für den Ausländerunterricht. Berlin: Langenscheidt.
5. Serianni L., 1988. Grammatica italiana: Italiano comune e lingua letteraria: suoni, forme, costrucci. Torino: Unione Tipografico-Editrice Torinese.
6. Storni B., 1994. Invito al buon italiano: grammatica di riferimento. Perugia: Guerra Edizioni.