X edycja - abstrakty
Główna |
Organizacja |
Abstrakty |
Program |
Plakat |
Galeria |
Wytyczne |
Ankieta |
Prezentujemy listę referentów oraz tytułów wystąpień wraz ze streszczeniami. Zapraszamy do lektury!
Przypominamy, że język, w którym podany jest tytuł, jest równoznaczny z językiem całego wystąpienia.
Pod każdym streszczeniem umieszczony jest skrócony program, dzięki któremu można dowiedzieć się, jakie inne referaty będą wygłaszane podczas danej sekcji.
Justyna Tomczak-Boczko (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza)
Meksykański albur w etnopragmatycznej perspektywie
Celem referatu jest przedstawienie meksykańskiego zjawiska alburu, czyli zwyczaju słownych potyczek o tematyce seksualnej lub skatologicznej, w świetle etnopragmatycznych teorii, w szczególności prac Anny Wierzbickiej i Cliffa Goddarta.
Albur to istotna część kultury meksykańskiej. To gra, to walka, w której istnieją określone reguły, tematy, rodzaje alburu, a także rozbudowany słownik (np. 105 zamienników dla słowa penis). Octavio Paz zdefiniował albur w następujący sposób: "[to] słowna walka, w której wykorzystuje się sprośne aluzje i podwójne znaczenia [...] Każdy z rozmówców, poprzez werbalne pułapki i wymyślne kombinacje językowe, chce pokonać przeciwnika; przegrany to ten, który nie znajduje odpowiedzi, musi połknąć słowa wroga. Słowa które są pełne seksualnych, agresywnych aluzji; ten kto przegrał jest własnością, jest zgwałcony przez drugiego. Spadają na niego drwiny i szyderstwa widzów" (Paz, 1993: 43). Pierwszy zbiór przykładów alburu opublikował w 1975 roku Armando Jimenez, do dziś wznawiano ją 143 razy, co jest najlepszym dowodem na popularność tego zjawiska. Autorka przybliży samo zjawisko, przedstawi jego historię, a następnie rodzaje alburu obecne w przestrzeni publicznej.
Podejście etnopragmatyczne zostało zastosowane w różnych kontekstach kulturowych i dyskursywnych, a ostatnio także w badaniach nad humorem (Goddard 2017). Referat ten będzie pierwszą próbą autorki opisu tego zjawiska, który zgodnie z etnopragmatycznym podejściem jest "rutyną komunikacyjną", o której pisał Gumperz: "członkowie wszystkich społeczeństw rozpoznają określone rutyny komunikacyjne, które postrzegają jako odrębne całości, oddzielone od innych rodzajów dyskursu, które charakteryzują się specjalnymi zasadami mowy i niewerbalnych zachowań. Co najważniejsze, jednostki te często noszą specjalne imiona" (1972: 17; za: Wierzbicka 2017: 150).
Gdzie i kiedy:
| W tym samym czasie ... 416, 419, 504 | sala: 421 moderacja: Karolina Mocek |
| 11:45-12:00 | Paweł Tuz (Uniwersytet Szczeciński) - O potrzebie standardyzacji języka mniejszościowego na przykładzie języka walijskiego |
| 12:00-12:15 | Justyna Tomczak-Boczko (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) - Meksykański albur w etnopragmatycznej perspektywie |
| 12:15-12:30 | Joanna Suszyńska-Grzęda (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza) - Język korporacji – korpomowa – a efektywna komunikacja w miejscu pracy |
| 12:30-12:45 | Katarzyna Skała (Uniwersytet Gdański) - Chorwacka prasa codzienna wobec fenomenu Josipa Broza Tity: analiza wybranych artykułów |
| 12:45-13:05 | dyskusja |