Najnowsze wieści




Dla takich, którzy myślą, święte nie jest nic.
Zuchwałe nazywanie rzeczy po imieniu,
rozwiązłe analizy, wszeteczne syntezy,
pogoń za nagim faktem dzika i hulaszcza,
lubieżne obmacywanie drażliwych tematów,
tarło poglądów – w to im właśnie graj.

W. Szymborska, „Głos w sprawie pornografii” (fragment)

Abstrakty - IV edycja



Prezentujemy listę referentów i tytułów wystąpień wraz ze streszczeniami i wstępną bibliografią. Zapraszamy do lektury!
Przypominamy, że język, w którym podany jest tytuł, jest równoznaczny z językiem całego wystąpienia.

poprzednie streszczenie | lista streszczeń | następne streszczenie

Adrian P. Krysiak, Łukasz Rodzik (Poznań/Szczecin)

Jednostki leksykalne o członie inicjalnym neuro- we współczesnej polskiej praktyce leksykograficznej



Ostatnie trzy dekady to w nauce przede wszystkim rozwój technik badania funkcji czuwającego mózgu i w konsekwencji pojawienie się nowych dyscyplin o członie inicjalnym neuro- w nazwie. Z dynamiką tak pojętego postępu związany jest również rozwój samego języka nauki, w tym powstawanie nowych jednostek leksykalnych. W pierwszej części referatu autor dokona przeglądu jednostek leksykalnych o członie inicjalnym neuro- we współczesnej polskiej praktyce leksykograficznej. Wybrano osiem słowników, w tym cztery ogólne słowniki języka polskiego - Słownik języka polskiego PWN pod red. Szymczaka, Multimedialny szkolny słownik języka polskiego PWN pod red. Bańki, Uniwersalny słownik języka polskiego PWN pod red. Dubisza, Słownik współczesnego języka polskiego pod red. Dunaja, dwa słowniki wyrazów obcych - Wielki słownik wyrazów obcych PWN pod red. Bańki oraz Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych Markowskiego i Pawelca, jeden poprawnej polszczyzny - Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN pod red. Markowskiego oraz jeden ortograficzny - Wielki słownik ortograficzny PWN pod red. Polańskiego. Odnotowano wszystkie wystąpienia jednostek leksykalnych o członie inicjalnym neuro-. W części drugiej fragmenty zabranego materiału zostaną porównane z wynikami analiz z wcześniejszej pracy, poświęconej nazwom dyscyplin naukowych.

1. Bańko, Mirosław (red.)(2006): Multimedialny szkolny słownik języka polskiego PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN (wersja elektroniczna 2.0).
2. Bańko, Mirosław (red.)(2010): Wielki słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Dubisz, Stanisław (red.)(2006): Uniwersalny słownik języka polskiego PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN (wersja elektroniczna 2.0).
4. Dunaj, Bogusław (red.)(1996): Słownik współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Wilga.
5. Krysiak, Adrian Piotr/Krysiak, Ewa (2012): „W poszukiwaniu neurodziedzin. Nazwy dyscyplin naukowych o członie inicjalnym neuro- na przykładzie wybranych podręczników akademickich” (w przygotowaniu).
6. Markowski, Andrzej (red.)(2004): Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
7. Markowski, Andrzej/Pawelec, Radosław (2001): Wielki słownik wyrazów obcych i trudnych. Kraków: Wydawnictwo Wilga.
8. Polański, Edward (red.)(2010): Wielki słownik ortograficzny PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9. Szymczak, Mieczysław (red.)(1994): Słownik języka polskiego PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.