Najnowsze wieści




Dla takich, którzy myślą, święte nie jest nic.
Zuchwałe nazywanie rzeczy po imieniu,
rozwiązłe analizy, wszeteczne syntezy,
pogoń za nagim faktem dzika i hulaszcza,
lubieżne obmacywanie drażliwych tematów,
tarło poglądów – w to im właśnie graj.

W. Szymborska, „Głos w sprawie pornografii” (fragment)

XI edycja - abstrakty




Główna | Organizacja | Abstrakty | Program | Plakat | Galeria | Wytyczne | Ankieta |


Prezentujemy listę referentów oraz tytułów wystąpień wraz ze streszczeniami. Zapraszamy do lektury!
Przypominamy, że język, w którym podany jest tytuł, jest równoznaczny z językiem całego wystąpienia.
Pod każdym streszczeniem widoczny jest skrócony program (aktualny na 04.04.2019), dzięki któremu można dowiedzieć się, jakie inne referaty będą wygłaszane podczas danej sekcji.

poprzednie streszczenie | lista streszczeń | następne streszczenie


Referat nie został wygłoszony - uczestniczka wycofała się



Małgorzata Broszko (Uniwersytet Śląski)

Truskawka na torcie. Kultura języka a wypowiedzi komentatorów meczów piłki nożnej w Polsacie



Telewizja – z której korzysta ogromna część społeczeństwa – może być wykorzystywana na różne sposoby. Za jej pośrednictwem można np. uczyć wzorowego postępowania i poprawnego posługiwania się językiem – wszak wypowiedzi w telewizji to wystąpienia publiczne, oficjalne, a te wymagają przestrzegania zasad kultury języka: poprawności językowej, sprawności językowej, estetyki i etyka słowa. Jednak rozwój mediów wpływa na zmiany w kulturze – i co za tym idzie: w języku. Widać to szczególnie w zacieraniu się granicy między językiem oficjalnym, wzorcowym a potocznym, którego elementy w ogólnopolskich mediach wielu z nas przestają dziwić.
Podobno wypowiedzi dotyczące sportu rządzą się swoimi prawami. Jak wszystkie teksty specjalistyczne. To ważne, by wypowiedź była dostosowana do sytuacji komunikacyjnej, więc od komentatorów sportowych oczekujemy innego języka niż np. od głowy państwa podczas uroczystości narodowych, choć obie sytuacje dotyczą płaszczyzny ogólnonarodowej, więc wymagają języka oficjalnego i jego normy wzorcowej. Przynajmniej w teorii.
Gdzie jest granica, której komentatorzy nie powinni przekraczać? W czym playmaker jest lepszy od rozgrywającego, kim była Zawisza Czarna, co ma wspólnego boisko z kasynem, czy Sławomir Peszko to kobieta, po co komu znajomość podstaw polskiej fleksji i czy to wina Tomasza Hajty, że Krzysztof Mączyński jest niższy od przeciwników? Na te pytania, związane z wypowiedziami komentatorów meczów piłkarskich transmitowanych w Polsacie, autorka artykułu niestety nie odpowiada, ale przytacza wiele niezgodnych z kulturą języka wypowiedzi ekspertów w studiu, przez które odbiorcom mogą się nasuwać podobne pytania, omawia kompetencje językowe komentatorów i pokazuje, jaki mogą mieć oni wpływ na język Polaków.