Najnowsze wieści




Dla takich, którzy myślą, święte nie jest nic.
Zuchwałe nazywanie rzeczy po imieniu,
rozwiązłe analizy, wszeteczne syntezy,
pogoń za nagim faktem dzika i hulaszcza,
lubieżne obmacywanie drażliwych tematów,
tarło poglądów – w to im właśnie graj.

W. Szymborska, „Głos w sprawie pornografii” (fragment)

Abstrakty - VI edycja



Prezentujemy listę referentów oraz tytułów wystąpień i posterów wraz ze streszczeniami. Zapraszamy do lektury!
Przypominamy, że język, w którym podany jest tytuł, jest równoznaczny z językiem całego wystąpienia.
Pod każdym streszczeniem można dowiedzieć się, jakie inne referaty będą w danej sekcji.

poprzednie streszczenie | lista streszczeń | następne streszczenie


Referat nie został wygłoszony - uczestniczka wycofała się



Magdalena Bańka-Kowalczyk (Wrocław)

Językowy obraz jeża



Niniejsza praca jest próbą przedstawienia obrazu jeża przekazywanego za pomocą języka. Związki człowieka z małym zwierzęciem - jeżem nie są znaczne, mimo to jeż zyskał w toku dziejów polszczyzny ciekawe konotacje znaczeniowe oraz symbolikę kulturową. Aby je wskazać, zanalizowano różnorodne źródła: słowniki, encyklopedie, zbiory przysłów, leksykony oraz Narodowy Korpus Języka Polskiego (na potrzebny wystąpienia omówienie zostanie ograniczone do przysłów, NKJP i obrazu kulturowego).
Jeż w Biblii pojawia się jako zwierzę, które nie pełni ważnej funkcji. Pojawia się w Księdze Izajasza, w poemacie apokaliptycznym Zagłada Edmonitów typem kary dla narodów, i w Księdze Sofoniasza.
W przysłowiach jeżowi przypisuje się raczej negatywne cechy. Podczas wystąpienia autorka postara się wskazać te cechy za pośrednictwem takich przysłów: "Ma jeża (węża) w kieszeni"; "Odyma się jak jeż"; "Sapie jak jeż z jabłkami"; "Postawić się jeżem"; "Stawiać się jeżem"; "Jeż pokole też"; "To nie sztuka zabić kruka albo sowę trafić w głowę, ale sztuka całkiem świeżą gołą pupą siąść na jeża"; "Jeż kurczy się, a kole"; "Miły jeżu nie kol"; natrętne: "Jeżową skórką go nie wykole"; "Widział jeż i on też".
Badanie obrazu jeża we współczesnej komunikacji przeprowadzono za pomocą Narodowego Korpusu Języka Polskiego. Jeż we współczesnej polszczyźnie postrzegany jest jako miłe zwierzę - często jest elementem pojawiającym się wśród zabaw i działań najmłodszych. Nie tylko dzieci wykazują zainteresowanie tym zwierzęciem. Okazuje się również, że jeż może być równie dobrym towarzyszem życia, jak pies lub kot. Motyw, postać, charakterystyczne cechy jeża, przeniesione zostały na inne dziedziny: fryzura na jeża, jeż jako ozdoba, znak miasta, karny jeżyk.